اعتقاد وبی اعتقادی فلسفی من به اثر دعا

با مطالعه نظرات فلسفی وتفسیری اساتید سروش وبازرگان والبته اضافات وکسورات نفس وعقل خویش مدتی به این اعتقاد رسیدم که دعا کردن به مفهوم از خدا چیزی را خواستن تا انجام دهد چندان وجهه ندارد .

چندی پیش با دقت در حکمت (هرآنچه بترسی به سرت خواهد آمد) والبته اضطراب محصول آن طی مطالعه ای به قانون جذب ودفاع اهل فضل از این حکمت رسیدم.

خلاصه که مخیلات وباورهای ذهنی می تواند اثرات ملموس مادی را جذب سرنوشت کند.

خدا پدرتان را بیامرزد لا اقل میشود گفت باور به دعا باور به اثر کردار در سرنوشت نوعی قانون جذب است واینکه خداوند شاید ار همین طریق دعاها را برآورده کرده پاداش وجزای دنیوی بدهد.