به دخترم

می دانی که چقدر دوستت دارم

ومی دانم که اگر برخی حرفهایم را به تو نگویم رسم رفاقت نیست

برخلاف تصور برخی نمی خواهم تورا به کاری مجبور ویابه عقیده ای وادار کنم

دراین زندگی زیبا هر لحظه تجربه ایست شیرین یا تلخ

که برای من در میانسالی حاصل شده وبرای تو در نوجوانی در انتظار است

من در این سفر راهها وبیراهه هایی رفته ام وزشتیها وزیبایی هایی دیده ام

حیف است که باتو نگویم وزیرکی نیست که از رفیقشفیقت از مناظر پیش روی تو که اودیده نپرسی

زندگی پر از دوراهی ست پر از لحظه های انتخاب حیف است که راهی بروی که چاه است وتجربه ای کنی که تلخ است

آنچه می خواهم به تو بگویم یک کلمه است

خدا

باز هم می گویم

خدا

وبازهم

خدا

عزیزدلم کلمه الله هی العلیا

باخدا باش وپادشاهی کن

تا می توانی در جلب رضای اوبکوش وآنجا که زبانم لال سستی بر تو غلبه کرد در خط مخالف نباش

دخترم با یقینی از کوه استوارتر می گویم خوشبختی با خداست

بقیه پوچ است پوچ پوچ پوچ

زیبارویانی دیده ام افسرده

ثروتمندانی غمگین قدرتمندانی پشیمان

چه افراد شهیری که به خودکشی رسیدند

من این گنج گرانبها را به تو نشان می دهم

که شادی وآرامش وعزت وسرافرازی وکمال در جلب رضای خداست

بکوش تا خوشبخت ترین انسان هردو دنیا باشی