یاد خدا

ظریفی ذهن ما را به لیوانی نیمه پر از آب و بالطبع نیمه پراز هوا تشبیه می کرد که آب زلال افکار مثبت و هوا افکار پوچ ومنفی است اگر لیوان از آب خالی شود لاجرم از هوا پر می شود

آدمی هر چه دارد وندارد از ذهن خود دارد خیلی  از ماخیال می کنیم که تفکر می کنیم حال آنکه تفکر یک فرآیند تعریف شده است ومااغلب ذهنمان بی آنکه بخواهیم وبدانیم پر شده از خیال

پر از حسرتها ترسها کینه ها حسد ها و...و....

پس باید بکوشیم نیمه خالی را با صرف نیرو واراده پر از افکار مثبت کنیم تا از خیال در امان باشیم

یاد خدا محور همه افکار خوب است

یادی از جمال وبرکت وشکر وعظمت وامید ودوستی وبخشیدن وحسابرسی وتنهانبودن وصبر ودستگیری وسعی وعدالت و...

اگر یاد از قلب سرچشمه بگیرد که چه بهتر واگر نشد لااقل زبان  ولایه سطحی ذهن که درگیر ذکر باشد لیوان پراست وافکار منفی جایی برای ورود ندارند